ارتودنسی ثابت
منظور از ارتودنسی ثابت این است که بیمار نمی تواند دستگاه ارتودنسی را از دهان خارج نماید. در مرحله ارتودنسی ثابت براکت ها بر روی دندانها چسبانده می شوند و یک سیم از بین براکت ها گذرانده می شود که با کش های بسیار ظریف روی براکت ها ثابت می شود.
طول درمان ارتودنسی ثابت به طور متوسط 2 سال می باشد ولی براساس نوع ناهنجاری بیمار و شدت مشکل می تواند بیشتر هم بشود.
چه دندان هایی نیاز به ارتودنسی دارند؟
Crowding :
در لغت به معنای شلوغی است. در این مدل ها ، به دلیل کمبود فضا برای دندان ها ( کوچکی فک ) یا اینکه دندان های فک بزرگ باشد. به همین علت فضای کافی برای دندان ها وجود ندارد و نامرتبی در دندان ها دیده می شود که مشکل زیبایی ایجاد می گردد و هم باعث افزایش گیر غذایی و درنتیجه ایجاد پوسیدگی می گردد.
Spacing:
این مدل دندان ها در مقابل دندان های Crowding قرار دارند . در این مدل دندان ها ، فضای خالی زیاد به علت بزرگی فک یا کوچک بودن دندان ها وجود داردبه علت فاصله دار بودن دندانها آسیب بیشتریدر هنگام جویدن مواد غذایی به لثه وارد می گردد .
در حالت طبیعی باید دندان های جلویی حدود دو الی سه میلیمتر با دندان های جلویی پایین همپوشانی داشته باشند . اما در اپن بایت دندان هایی جلویی بالا و پایین به یک دیگر نمی رسند و با یکدگیر فاصله دارند و مشکل گاز زدن و جویدن مواد غذایی ایجاد می گردد.
دیپ بایت :
در دندان های طبیعی ، باید دندان های جلویی فک بالا ، وقتی روی دندانی های جلویی پایین قرار می گیرند ، دو الی سه میلیمتر فاصله داشته باشند .
در دیپ بایت فاصله ی بین دندان های جلویی بالا با پایین بیشتر از دو الی سه میلیمتر است که علاوه بر این که در صورتی که دیپ بایت خیلی شدید باشد ممکن است دندان هایی جلویی پایین با سقف دهان برخورد کنند و سبب ایجاد زخم در سقف دهان گردد .همچنین به علت بسته شدن بیش از حد نرمال فکین فشار بیشتری به مفصل گیجگاهی وارد می گردد.
کراس بایت :
در حالت طبیعی باید دندان های جلویی بالایی ، همپوشانی با دندان های فک پایین داشته باشند . در کراس بایت، چند دندان فک پایین ، جلوتر از دندان های فک بالا هستند .در نتیجه علاوه بر بحث زیبایی می تواند مشکل درد و التهاب در مفصل فکی گیجگاهی ایجاد شود.
ریورس بایت :
زمانی که دندان های جلویی فک پایین جلوتر از دندان های جلویی بالا قرار گرفته باشند . به نوعی دیگر می توان گفت دندان های فک بالا درون دندان های دندانهای جلویی فک پایین قرار بگیرند . این مشکل معمولا جنبه وراثتی دارد.
انواع تکنیک های ارتودنسی ثابت:
ارتودنسی دیمون(self ligation)
یکی از روش های جدید درمان ارتودنسی دیمون می باشد . سیستم دیمون به گونه ای است که دیگر نیاز به کشهای کوچک در اطراف هر براکت نیست و در نتیجه بیمار می تواند به راحتی اطراف سیم و براکت ها را تمیز کند.
ابداع کنندگان این سیستم ادعا دارند که می توان درمان ارتودنسی را بدون کشیدن دندان انجام داد که البته نتایج متناقضی در این زمینه وجود دارد.
ارتودنسی لینگوال
ارتودنسی لینگوال یک روش درمانی است که در آن دستگاه ارتودنسی دندان یا بریس (براکت ، سیم و الاستیک) در پشت دندان ها (سمت زبان) قرار می گیرد. مخفی بودن ارتودنسی تنها مزیت این روش است اما معایب آن متعدد است. در این روش تکلم تحت تاثیر قرار می گیرد و بهداشت دهان به سختی رعایت می شود
ارتودنسی سرامیکی
براکت های سرامیکی که از جنس مواد سرامیک همرنگ دندان می باشند. این براکت ها شفاف بوده و رنگ دندان از زیر آن منعکس شده و در نتیجه نسبتا نامرئی هستند و تنها از فاصله نزدیک دیده می شوند.
رژیم غذایی در زمان ارتودنسی
پس از شروع ارتودنسی ثابت و قرار گرفتن سیم ها و براکت ها بر روی دندانها اطلاعات مربوط به رژیم غذایی در طول دوره توسط تیم ارتودنسی دکتر صدر حقیقی به شما داده می شود که شامل موارد زیر است:
در طول دوره درمان ارتودنسی ثابت از خورد انواع میوه های هسته دار، آبنبات، بلال، زیتون، تکه های برشته نان، ته دیگ، پیتزا، غذاهای چسبناک مثل گز و سوهان خودداری کرد. برای خوردن انواع میوه های هسته دار نظیر گیلاس و هلو و گوجه سبز ابتدا هسته را خارج کرده، آن را به تکه های کوچک تقسیم نموده و سپس میل نمائید. از گاز زدن ساندویچ و میوه هایی همچون سیب و هویج و خشکبار مثل فندق و پسته باید جدا خودداری کرده و آنها را به تکه های کوچک تقسیم کرده و با دندانهای عقب جویده شود.
رعایت نکردن موارد بالا باعث کنده شدن براکت ها و طولانی شدن دوره درمان و بالا رفتن هزینه های ارتودنسی میگردد.